سرویس استان‌های شانا - شهریار شیرخانی مسئول سیاسی شورای ائتلاف استان مازندران در یادداشتی با عنوان  ""تحلیل استراتژی اصلاحطلبان"" نوشت:

اصلاحطلبان برای مجلس، برنامه "اقلیت منتقد قوی" را درنظر گرفته اند و در همه حوزه ها با قدرت ورود نمیکنند و تنها در حوزه هائی که اطمینان از اخذ رای گزینه خود دارند ورود مینمایند و در کل با بخشی از توان رقابتی و مشارکتی خود شرکت مینمایند.

دلایل:

۱-با توجه به اینکه بخوبی میدانند وضعیت اقتصادی موجود ناشی از عملکرد آنها میباشد و مردم به انها روی خوش ندارند، حتی اگر تمام عیار هم در انتخابات شرکت نمایند تنها میتوانند کرسیهای اقلیت را کسب نمایند لذا مشارکت مردم را ناشی از عدم شرکت تمام عیار خود جلوه دهند تا بتوانند برای انتخابات ریاست جمهوری که برای آنها مهمتر است، سهم خواهی نمایند.

لازم بذکر است هنوز بخشهای مهم اقتصادی در دولت، در دست نیروهای آنها قرار دارد ولی عملکرد آنها، بنام دولت بحساب می آید و مردم نیز دیگر آنها را از این دولت می شناسند.

۲-اصلاح طلبان، نیک میدانند برون رفت از فضای مشکلات اقتصادی نیاز به زمان می باشد. لذا با عدم حضور حداکثری در مجلس میتوانند طی یک سال آینده و کوتاه مدت، نوک پیکان انتقادات را به سمت اصولگرایان و دولت نشانه روند و با تمام ظرفیت رسانه ای خود، جریان اصولگرا و دولت را نزد افکار عمومی تباه نمایند.

۳-با کسب "اقلیت منتقد" در مجلس، شبانه روز، توپخانه انتقادات خود را علیه دولت، بکار خواهند انداخت. با هیاهو، تمام تلاششان را می نمایند تا بر موج رسانه ای و افکار عمومی بعنوان منتقدی جدی سوار شوند و خود را در مشکلاتی که در کوتاه مدت، قابل حل شدن نیستند شریک ننمایند.

۴-با به اشتباه انداختن تحلیلهای تحلیلگران، ضعفها را ناشی از عدم مشارکت خود جازده تا برای آنها در انتخابات ریاست جمهوری فرش قرمز پهن نمایند و گزینه اصلی خود را برای انتخابات ریاست جمهوری به میدان آورند و با تمام قوا و ظرفیت پای به عرصه انتخابات ریاست جمهوری خواهند گذاشت.

کلید شکست یا پیروزی اصلاح طلبان در دست دولت قرار دارد بدلیل آنکه مجلس آینده تنها ۹ ماه تا انتخابات ریاست جمهوری فرصت دارد که طی این فرصت نمی تواند اقدامات فوری انجام دهد. لذا دولت باید هرچه سریعتر اقدامات زیر را در دستور کار قرار دهد:

۱-اجرای طرحهای اقتصادی زودبازده که منجر به تغئیر ملموس در فرایند زندگی مردم داشته باشد.

خودرو، قیمت دلار، مایحتاج اولیه مردم، تسهیلات خرد، کاهش هزینه تمام شده مسکن، درآمد اقشار کارمند و کارگر، بسیار زیاد در اقتصاد خرد زندگی و روان و رضایت مردم موثر است و دولت باید بخش مهمی از تلاش خود را در حل این حوزه ها بکار گیرد.

۲-پالایش دولت از نیروهای خسته و غیر گفتمانی که عملا نه تنها موجب لنگ زدن دولت گردیده، بلکه به بی انگیزگی نیروهای پابکار دولت نیز انجامید. در واقع دولت نه تنها نتوانست نسبت به جذب نیرو بخوبی عمل نماید بلکه نیروهای گفتمانی خود را نیز از دست خواهد داد.

۳-تلاش شبانه روزی برای اجرای طرحها و پروژه های عمرانی و اقتصادی.

۴-کاهش مالیات اقشار آسیب پذیر و تولیدکنندگان و اخذ مالیات از ثروتمندان و یافتن کسانی که فرار مالیاتی مینمایند و از مسیر دلالی ثروت کسب مینمایند.

۵-گسترش بیمه های عمومی و ارزان در اقشار آسیب پذیر.

۶-تشخیص و تعئین اولویتهای واقعی کشور و عدم جابجائی اولویتها تحت تاثیر فریب و فضا سازی اصلاح طلبان و اپوزسیون.

۷-توجه ویژه به معیشت.